Winter in Parijs | Dag 1

Vrijdag 28 december 2018

De Thalys raast door het landschap. Het is mistig. Ik kijk uit het raampje en zie het Franse landschap aan mij voorbij gaan. De tweede keer dat we naar Parijs gaan dit jaar. Ik voel me gezegend dat we weer naar de stad waar we zo van houden kunnen afreizen en het laatste weekend van het jaar kunnen doorbrengen. In het notitieboekje dat voor mij ligt, heb ik een aantal dingen opgeschreven die leuk zijn om te doen. Ik ben zo benieuwd naar winter in Parijs!

We zijn er!

De metro komt aan op station Charles-Michels in het 15e. Het is druk. We lopen het perron op, zigzaggend met onze trolleys. De reis is goed verlopen. Toen we de trein uitstapte, leek het net alsof ik hier gisteren ook was. In werkelijkheid is het alweer vijf maanden geleden.

Ik zet mijn baret wat steviger op mijn hoofd en we lopen richting de metro richting ons hotel. Als we bij halte Charles-Michel de trappen oplopen en we de hoek de straat inslaan, worden we meestal getrakteerd op een mooi uitzicht op de Eiffeltoren, maar helaas. De mist heeft de Eiffeltoren doen vervagen. Het feit wil, dat ik skip-the-line tickets heb gereserveerd voor vanmiddag. Ach ja, we zullen zien. Eerst maar naar het hotel.

Lunchtijd

Het is nog vroeg, dus we besluiten om eerst te gaan lunchen bij een van onze favoriete lunchtentjes, “Le Grand Corona” aan Place d’Alma, waar ik voor de zalm baguette met frietjes kies. We zitten aan tafeltje met perfect uitzicht op straat waar het een drukte van jewelste is. Ik zou wel uren zo kunnen blijven zitten om het Parijse leven te aanschouwen, maar we hebben kaartjes voor de Eiffeltoren om 14.30 uur.

Naar de Eiffeltoren

Voordat we naar Eiffeltoren gaan, lopen we door de straat waar mijn boek zich deels afspeelt, de rue de Montessuy, waar ik voor de deur van het appartement poseer. Ben je al benieuwd wat zich achter deze deur afspeelt? 🙂

Omdat we skip-the-line tickets hebben, kunnen we snel doorlopen. De beveiliging is erg streng en dat is maar goed ook. Rondom de Eiffeltoren, waar je vroeger gewoon onder kon lopen, is een glazen wand gebouwd. Jammer dat het nodig is. Met de lift zoeven we naar de top, waar we uitstappen en helaas valt er niets te zien door de mist. Teleurstelling! Maar we pakken de trap naar de tweede etage, waar we wel uitzicht hebben over prachtig Parijs dat er mysterieus uitziet in de mist. Ik zou echt uren kunnen blijven staren over de stad die ik zo liefheb, maar daar is het nu een beetje te koud voor. We nemen de lift naar de eerste etage waar we wat drinken en nog meer van het uitzicht kunnen genieten. Ook al was het mistig, het was toch wel heel leuk om weer op de Eiffeltoren te zijn geweest. Het is een speciale plek voor ons en het is de plek waar we altijd als eerste terugkeren als we in Parijs zijn.

De schemering valt en het is best koud! We wandelen richting Rue Saint-Dominique en Rue Cler, straatjes vol met winkeltjes en restaurantjes.

We dineren bij “Tribeca”, waar we een knus tafeltje aan het raam krijgen toegewezen, zodat we het Parijse leven kunnen aanschouwen. Dat doe ik heel graag. Ik zie echtparen boodschapjes halen bij de traiteur, de wijnhandel en er worden grote porties groenten en fruit in de tassen gedaan (bizarre prijzen trouwens!). Ik kan dan volop verder fantaseren hoe de hapjes worden bereid en worden verorberd in een mooi Parijs appartement met uitzicht op de brede Parijse avenues. De heerlijke geur van mijn pasta pesto brengt met terug naar de realiteit en we genieten van ons diner.

Lichtstad Parijs

Parijs wordt ook de lichtstad genoemd en dat maken ze in december meer dan waar. Als we de rue Cler verlaten, schiet ik een foto van de Eiffeltoren dat een van mijn favoriete foto is van de hele reis. De mist heeft zo ook zijn voordelen. Dit is het Parijs dat ik een keer wilde meemaken. De Eiffeltoren in de donkere avond….het is magisch en tegelijkertijd ook mysterieus…

We vervolgen onze avondwandeling richting Avenue Montaigne, dat sprookjesachtig verlicht is. Zoals elk jaar, heeft de Dior winkel weer een prachtige decoratie aan de gevel gecreëerd. Verderop kleurt de Champs-Elysees helemaal rood. Aan Rue Royal hangen verlichte lantaarns, het is een prachtig gezicht en ik geniet volop. Om deze perfecte dag af te sluiten, drinken we nog een wijntje in een cafeetje aan de Rue Saint-Honore.

“Paris exists to remind you that your dreams are real”

Woensdag lezen jullie dag 2 van een winter in Parijs!